Mahpusun Gözyaşları

Uçurum insanın içinde saklıdırYansımadır dışardan gördüğümüzBiz içimizdeki uçurumlarıVe kalpler arasındaki mesafeleri o meşhur saatlerde kat ettikKazandığımızı sandığımız bu zamanda aslında çok şey kaybettikİnsanın insana sığınak olduğunu unuttuk İncitmekten korkmayan bencil varlıklar oldukHak mı yedik?Hak mı dağıttık?Gönül mü kurduk?Gönüllermi yıktık bu muammaToprağa ağaç dikmeyi mi seçtik?Yoksa sökmeyi mi?Sonuçta üç günlük denilen dünyada giderken ne bırakabildik?Hayat bu kadar net ve basitken Bir terazinin neresinde kaldık?Oysa insanın meyvesi Vicdan, sevgi, merhamet değilmiydi?