Kumkurdu

Zackarina hiç kımıldamadı. - Ne oldu sana? diye tepindi Kumkurdu. Taş mı oldun yoksa? - Hayır, dedi Zackarina. Ama annem ve babam benim çok tepindiğimi düşünüyor. En azından yemek yerken. - Hah! diye burnundan soludu Kumkurdu. Onlar için demesi kolay. Ne de olsa büyüdüler ya. Çabucak unuturlar. - Neyi unuturlar? diye sordu Zackarina. - Büyürken vücudun nasıl patlayan mısır taneleri gibi kıpır kıpır olduğunu! Bunu sen ben biliriz, her küçük kurbağa da bilir ama onlar bilmez... Kumkurdu ayağa kalkıp sekerek dolaşmaya başladı. Bir yandan da zımpara kağıdı gibi bir sesle şarkı söylüyordu. - Ölü bir balık gibi oturamaz insan, bedeni büyür ve gelişirken. Koşmalı, oynamalı zıplamalı, hop, hop, hop, hop hoplamalı. (Kitaptan...)