Kumaştan Çalan Terzi

Bütün yataklarını yitirmiş ilk geceden Üstüne kös dövülmüş bir şehirden geçmek zor Ayazdan kıran girmiş bir dallı basmalara Benim dilim varmıyor "şehir düştü!" demeye Kumaştan çalan terzi çalıları eğiyor... Eğninde eski bir yaz düşmüş kör bir makastan Bir kere tutuştumu bu şiirden geçmek zor Eğilipte geçiyor biçtiği her kumaştan Benim dilim varmıyor "şiir düştü!" demeye Terzi kumaştan çalmış ellerini seviyor