Küheylan; Hüdhüdü Beklerken

Küheylan Haydi, kalk küheylan Gündüz vakti biliyorsun Yol bize haram. Gecenin bağrında kopup Gidelim bu yitik şehirden. Yaslanarak acılarımızın kıyısına Asılarak umudun eteğine Kanayan yanlarımızı Gözyaşlarımızla yıkayarak Gidelim bu şehirden. Beyhude beklemeyelim Hiç gelmeyecek O güzel yarınlar.. Düşlere pusu kurulmuş Ta başından Üzülme ömrümüz Soysuz bir vaktin Zifiri karanlığına denk geldi Payımıza Yusuf'un zindanından Kutlu yalnızlıktan pay düştü diye. Üzülme küheylan Varlığımız Üç Kümbetlerde Yalnızlığıyla dördüncü Kümbet kadar gerçek diye.... Susmaktır derin acıların izi. Senin sırtında hayatın yükü Benim yüreğimde çilesi.. Küheylan; Biliyorsun;