Küçük Çoban

Üç yaşında babamı, sekiz yaşında annemi kaybettim... Babamı çok az hatırlıyorum. Annem için günlerce gözyaşı döktüğümü hiç unutamıyorum. Babamın ölümünden sonra, bana "yetim oğlan" diyorlardı. Sekiz yaşına geldiğimde köyümden ayrıldım ve başka bir köye gittim. Beni yanına alan ailenin kuzularını otlatmaya başladım. Bu köyde adım, " Küçük Çoban" oldu... Ben, bana verilen bu iki adı da sevdim.