Köseği

Cleopatra'nın altın iğneleriGöğsünü deler bulutların kan revan.Islanmaktan korkmaktır tek zaafımız.Pamukta fasulye çimlenir, betonda insan.Karış karış beton, çimento ellerimiz,Giriş kat ucuz; en son çıkar enkazdan.İnsanlar demir çubuk, bir eğe gibi evlerSinmiş öncekilerin ufalanmış yüzleri,Kapanmaz yarasına astar istiyor duvar.