Kış Bilgisi

Bahçeleri, gölgelerin cinlerini anlardım Çocukken, sessizce bitenlerin, bitki olanların Ve çıtırtıyla büyüyen her şeyin Sarmaşıkları inletirdi (yemin ederim) Sanki tutuşurdu kılcalları Toprağın uykusuzluğu ve rüzgarın Çatlayan toynakları. Mevsimlerin dikiş yerlerinden severdim bırakılmayı Gördükçe seviliyorum sanırdım Göğü dalgın kılan o kuş hayatlarını O bulutların Ki perdeleri kapattırmayan hayatlarını. Daha sınırdan geçip uçurtmalaşmadan Gemleri çürüten köpüklercileyin hafifleşmeden Katılmadan yollarda ölmüş hacıların yeğni ruhlarına, önce Eski ülkeme bakardım ne çabuk eskirdi O sincapsız sinbadsız toprak yoksa hep böyle miydi. Ben geçerdim kaşık bala gömülüyor gibi ağır Bir çocuğa bir rüya damlıyor gibi hafif Hayır! Anlatamadım.