Kırmızı Gün Beyaz Gece

Ölüm babamdı ceplerinden hergün birşey çıkan Küçük bir gönye, gül kapçıkları Paçalarında biriken çamur kalıpları Iki ayakkabıydı kapımızın önüne konan. Aç avcunu, kayalıklara çarpan dalgalardan Ne kaldı işte buruşuk yanaklardan Hırsın, kösnünün, acının kestiği acılardan Suyla kesildi gitti dudağın kenarındaki tuz.