Kırlangıç Göçü Buğu

bir buğulu camın ardından seyrettim hayatıdışarıda ayaz içeride hüzün vardıçocuktum o zamanlar her söze kananyıllar geçti üzerinden anladım ki yalanartık dışarıdan izliyorum hayatıgemiler geçiyor limanlara yanaşmadanakıntıya bırakılmış kendi rotasındaanladım ki her yol farklı olmalıanladım ki her kavşak kavuşmak değilşimdi hecesinde boğulduğum düşlerimingecesine türküler yakıyorumbazen söz benim bazen naz bazen niyazanladım ki camlarda buğu dağıldı artıkkendimden başka yokuş bilmiyorum