Kırık Badem Dalı

güneş koca bir tarihi aynı döngüyle yazıyor yok hükmünde olan yıldızlar geceleri yıkılmaz bir imparatorluk kuruyor   benim saçlarım ağardı alnımdaki çizgi derinleşti dişlerim çürüdü döküldü   istediğim ne varsa çocuklukta kaldı anladım ki insan bir tek çocukken bilirmiş istemeyi   bu yüzden dilime kar yağdı sonra buz kesti soluğum kırıldım diye anlatıyorum kalbime oysa yenildim kaçmak istesem de kendimden   madem sustum yeniden doğmaya da inanmıyorsam bari öldüğümü okusunlar kulağıma doğarken okudukları gibi adımı   (Tanıtım Bülteninden)  )