Keşke Demeden Önce

Bir şeyler ters gitmekte, dünyanın huzuru yok. Endişeler, korkular zirve yaptı. Güven, huzur, sükûnet, yok denecek kadar az. İnsanoğlu önce kendini, sonra dünyayı enkaza çevirdi. Mazlumların, mağdurların sesini duyan yok. Hayvanlar âlemi dahi karıştı. Doğanın dengesi bozuldu. Toplu ölümler, toplulukların dikkatini çekmiyor. Herkes kendi telaşıyla meşgul. Kimse kimseyi önemsemiyor. Güçlü ve kaba olan, saf ve mazlumu yok ediyor. Artık yarınlar endişe dolu, bugünler ümitsizlikle geçiyor. İnsanlık öldü ve cenazesi sahipsiz, ceset öylece ortada kaldı.