Kendime Gelince

Aydın Çınar, kolay kolay iç dünyasını ele vermeyen ancak çok boyutlu, çok yönlü düşünmeye meyilli bir çocuk. Eylemleriyle, yaşantısıyla sosyal ancak zihin dünyası bakımından içe dönük bir yönü var.Yazarken kendini arayan, kendine rastlayan ve kendini bulan çocuk; diyebiliriz Aydın için. Başlangıçta dünyasını pek ele vermeyen, suskun bir yapısı olmasına rağmen zamanla yazmanın olgunlaştırıcı yönüne kendisini kaptırdı ve düşündükçe, yazdıkça açıldı.İçine sinmeyen yazıyı, şiiri “bunu silelim” diyerek üzerinde ne kadar çalışmış olursak olalım bir kenara atma davranışı, benim Aydın’a olan inancımı pekiştirdi. İçine sinmesi, özümsemesi, kendinden bir şeyler araması ve bulması hülasa samimiyeti çok değerli.Aydın, yazma ve okuma serüveninin henüz başında fakat artık onun için bu eylemlerin bir ihtiyaç haline geldiğini görüyorum. İlerleyen yıllarda tam olarak “kendine gelince” sesini ve kendini bulmuş bir Aydın’ın kaleminden yeni şeyler okuyacağımıza inanıyorum.Hüseyin KAYA