Kendi Halim

Sevgili Yol Arkadaşım, Sana bu satırları yazan ben, bu dünyanın gürültüsünde kaybolduğunu hisseden biriyim. Oysa biliyorum ki, asıl yolculuk hiçbir yere gitmeden de yapılıyor. "Kendi halim... diye bir yer var. Çoğu zaman oradayım." Ve itiraf etmeliyim ki, bu kitabı o yerde seninle karşılaşmak için yazdım. Bu satırlar yazılmadı, yaşandı Amacım sana kesin bir yol haritası vermek değil; yol olmak Belki birlikte yürümek, belki durduğumuz yerde bile kendimizle buluşabilmek... Sana ne sadece durmayı öğütlüyorum, ne de hep koşmayı. Seni önce anlamaya, sonra değişmeye davet ediyorum. Birlikte, mutluluğun mükemmel hayatlarda değil, sahip olduklarını anlamlandırmakta saklı olduğunu görelim. Şikâyetin gölgesinden çıkıp, kararsızlığı bırakmanın ve "hedefi olan bir gemi gibi rotanı çizmenin" gücünü konuşalım. "Kendi Halim"de, bulunduğun hâli sevmeyi, ama gerektiğinde ondan sıyrılmayı hatırlatıyorum. Çünkü göreceksin ki, en güçlü silkiniş, bazen en çok anladığın yerden gelir. Sana fısıltım budur: Olduğun yerden kalk... Kendine kızmadan, kendinden vazgeçmeden. Ayağa kalkma sırası sende: ✔ Kendini silkele. ✔ Ayağa kalk. ✔ Kararsızlığı bırak. ✔ Cesur ol.