Keloğlan'ın Dünyası

Masal deyip geçmeyin çocuklar. Kökleri vardır geçmişe dayanır durur; dağ gibi. Dalları vardır üstümüze yeşerir gider; bağ gibi. Bu masallarla ağlamış, bu masallarla gülmüşüz. Ninelerimizin dizlerinin dibi onlarla dünyanın en güzel yeri olmuş. Bazen o masallarla birlikte başımızı alıp gitmişiz Kaf Dağları'nın arkasına. O acımasız devleri öldürmüşüz orada. Bazen zalim padişahları yenmişiz. Zorbaların bileklerini büküp sırtlarını yere getirmişiz. Farkında mısınız, bu dünyanın denizinde kulaç atarken hiç de mutsuz olmamışız. Var varanın, sür sürenin, destursuz bağa girenin cezasını bulmasına sevinmişiz. Uzun ayrılıklardan, acılardan sonra birbirlerine kavuşan sevgililerle mutlu olmuşuz. Sonunda toy düğünler etmişiz; şadlıklar, şadamanlıklar yaşamışız.