Kelile ü Dimne

Beydaba, ji bo bikaribe meqseda dile xwe ji msanen nezan veşere û ji bo nezan pe nizanibin van gotinan ew ji ke re dibeje, wî meramen xwe, xwestinen xwe hemî, wek ku çîroken heyvvanan bin, li ser zimane çivîkan, heyvvanen hoy, wehş û dirinde gotine. Beydaba bi vî avvayî xwestiye ku hikmet paqij bimîne, rindî û xemlen hikmete, ji gotinen çevvt were parastin. Çimkî ji ramana feylesofekî re, hîkmet meydaneke vekirî ye. Hîkmet, ji hezjekiran re paye ye, ji dilxwazan re rûmet e