Kekeme Kalsın Zaman

Kadim bir nehrin içinden geliyorumŞaşkın tuzlu bir çocuğuyum onunAdım peygamber soyu, suyum çamurluTedirginimTelaşlı, geçmişsiz ve geleceksiz zamanımAteşler içindeki topraktayımVe kendime acısı eğrilmiş sayrılıklar yaratıyorumBinlerce kez âşık olupKaç kez öldüğümü hatırlamıyorumGazete ilanlarında yok susturamadığım kaygılarımKendi tutsaklıklarından habersizEtrafımı saran duvar ustalarıÇelişkileri çağrıştırıyor sıvalarıÜstünde göç etmiş dostlarımın adlarıBir iyiliğe takılıp düşüyorumSanırsın çok yorgunumGüzelce uyusam diyorumÖlmüşüm ama bilmeden hala yazıyorum…   (Tanıtım Bülteninden)  )