Kayboluş Şiirleri

bir insana bırakılmış olan keder ve kelimelerin kalbi... kimleri sordumdu, ordalar mıydı? varlar! yok´lar nerede? ben ki senden özge âşinâlar aradım, her yanı sırlar ve kederlerle kaplı bir oda gibi ve orda aynalara bata bata yaşadım ve hiç âşinâ olmadım hayata... Tadımlık kayboluş ve unutmak bir insana bırakılmış olan keder ve kelimelerin kalbi ne kadar inceydi unutmak ve sonu o kadar beyazdı anımsamanın; nasıl da unutmayı unuttuk; sadece onu mu, sadece onu değil elbet ve başka şeyleri de: nisyânı, ferâmûşu ve oblivionu