Kalbim Ellerine Sürgün

Belki de siyah değil, kahverengiyimdir gerçekten. Hem içinde siyah var ama daha bulanık, daha karışık, daha belirsiz kahverengi. Bazen bir kırmızı karışıyor içime, onu takip ediyorum; bazen bir yeşilin peşine takılıyorum. Onları da kendime karıştırıyor, yoluma devam ediyorum. Nedense duramıyorum. Hiçbiri bana tamamen uyamıyor, hiçbirinde huzur bulamıyorum. Hep böyle olacakmış gibime geliyor, kendi kahverengimin bulanıklığımda kaybolmaktan korkuyorum.   (Tanıtım Bülteninden)  )