Kadınlar Gülmemeli

Gelecek az sonra. Üstüne üstüne. Üstüne saldıracak. Az sonra. Az sonra bir et yığını, kokuşmuş soluğuyla ve ilkel hayvanların saldırısına benzer saldırısıyla, o yabanıl, o iğrenç elleriyle, şuracıkta, fark etmez, belki de başka bir köşede; yerde, kapının arkasında, odanın orta yerinde, ya da lavabonun önünde, hiç acımadan, duygusuzluk, bayağılık ve büyük bir bencillikle isteklerinde kullanacak seni. Gözleri dönmüş bir şekilde, bir tek şeyi, onu, o ânı yaşamak, yalnızca kendisi yaşamak için burada olacak. Remzi Karabulutun klasikleşmiş eseri Kadınlar Gülmemeli, bizleri hem iyi bir öykücüyle hem de sayfalara mahkûm olmayan, aklımıza bulaşan, tadına doyulmaz öykülerle tanıştırmıştı. Güçlerini yaşamın bencilliğinden, kaostan, çırılçıplak duygulardan alan bu öyküler ve kahramanları; tekrar tekrar okunmayı, üzerinde yeniden düşünülmeyi her zaman hak ediyor.