İstanbul Aşk ve Gözyaşı

Derdimin dermanı olamaz eller İncitir yaramı soramaz eller Beni ondan başka anlamaz eller Gönlüme yarayı yaranı getir Beni mecnun eden Leyla yı getir O gitti ya asla yeri dolmadı Başka çiçeklerde bala konmadı Bende satılacak bir şey kalmadı Bana beni benden çalanı getir Çok narindir taşıyamaz her gönül Tamiri yok kırıldı mı bunu bil Öyle dikenli ki açmaz başka gül Yüreğimi tutsak olanı getir Hüzünlü bir türkü mırıldar gibi Kanundan dökülen tınılar gibi Boynuma dolanan bir yılan gibi Bu aşka müptela kılanı getir Usandıran candan geçiren serden Gönül sarayımda kapandı perdem Gönlümde kanayan sızlayan her dem Otağımı talan edeni getir Çıkamıyom kapılmışım ağlara Vurmuşum başımı ıssız dağlara Kanamam asmalı güllü bağlara Ocağıma incir dikeni getir.