Issız Kuğu - Susmalar

suskun oğullarını ateşte sınayıp, upuzunsebepler topluyorlardı, tanıdıkyitik kurşun hedeflerdenyol çizdik dövmeli alınlarınaşaşırıp geri dönmesinler dedik!arada kır saçlarını çalı dibi yapıpağlaşan kadınlardı, adlarınıkocalarını sorduk, bilemedilergözlerinden akanın tadınıkirpiklerinden geçirip uzattılar, tuzluymuşiçtikleri ant gibi dağ oldu yarıldıyığıldı kaldı önlerindeki peştamalınzikzak dikişleri gibi kıvrılıp yayılıpgenizleri yakan acıların kokusuydu ki    (Tanıtım Bülteninden)  )