İsmini Bilmiyorum

İsmini Bilmiyorumda şiir yalnızca bir estetik ifade değil; bir isyan, bir ağıt, bir dua Şairin kullandığı güçlü imgelerle çevrili bu eser, duyulmaya değer bir sesleniş. Kanal sularında yüzen çocuklar, kâğıt toplayan adamlar, bir erik ağacına tırmanmak isterken gökdelen çatılarında kaybolan çocukluk... Elinizdeki kitap, okuyucusunu sarsmayı amaçlayan değil, onunla sallanan bir dünyada tutunacak kelimeler arayan bir yolculuk niteliğinde. Çünkü bazen tek bir dize, bir çocuğun Verin bana çocukluğumu demesi kadar gerçektir. Hüzzamdan bir ses yükselir geceyeGeceye sonra haykırışlarHaykırışlar deler ciğerini geceninGecenin alnını karışlar