Işık

O an, içinde bir yerde bir şair, bahardan çalma meltemler estiriyor içinin bir yerinde. İçten bir sezgi seni içerlerde bir yerde kucaklıyor ve sen, evet sen, işte o anda birden, bilinmeyen bir sebepten dolayı, anların anlama büründüğü bir geçitte bir yıldız gibi kayıp bilinmezliklere doğru yola koyuluyorsun.  İşte o zaman senden bir tortu toprağıma ek’iyor anlamların âhını; senden bir is yüreğime dokunuyor, yüzümde senden bir çizgi, bir ‘ömürlük sızı’ bitiveriyor. Ben senden bir an oluyorum, sonrası, yine trafiğin akşamüstü akışı…