İnsandan Önce

Başkalarının düşünceleriyle var olmak bizi başkalarının düşüncelerine göre var olmaya zorluyor. Peki insan, daha doğmadan belli normlarla şekillenen hayatında çemberin dışına çıkma hakkına sahip midir? Çemberin dışında kendisine yeni bir dünya yaratabilir mi, daha da önemlisi tek başına yarattığı bu dünyada mutlu olabilir mi? Tüm bu soruların cevaplarının arandığı “İnsandan Sonra” ve akılda yeni sorular oluşmasına neden olacak “İnsan Önce” adlı öyküde yazar, karakterlerin kaderini okuyucunun seçimlerine bırakarak kitabın okuyucusuna interaktif bir yolculuk sunuyor.“Artık yazmak istemiyorum, belki de yazmaktan ya da kendi kendime konuşmaktan korkuyorum. Keşke burada olsan, ellerimi tutsan ve beni her şeyin düzeleceğine tekrar tekrar inandırsan. Hem bu sefer öncekilerin aksine ben de her şeyin güzel olacağına inanmak istiyorum ama aynı zamanda aramızda dünyalar varmış gibi de hissediyorum. İki kalp arasında dünyalar olabilmesi mümkün mü Aylin?”“Kendi tercihlerimin dışında birçok şey gelmişti başıma ve bu birçok şey başkaları tarafından yapılmıştı. Başkaları için biriydim, başkaları tarafından yaratılmış biriydim. Kendimde bilmediğim, tanımadığım, hiç düşünmediğim fakat başkalarının düşüncelerinde somutlaşmış kim bilir kaç tane özelliğim vardı. Şimdi düşünüyorum da insanlık da bu yüzden, kendi elleriyle yarattığı bu canavar yüzünden mutsuz değil mi? İnsanlar yaratılmıştır sonra bir daha düşünceleriyle başkalarını yaratmışlardır. Bu nedenle de hiçbir zaman bir gerçekliğimiz olmamıştır. Ne yapmalıyız peki? Var olmalıyız… Bir gerçeklik istiyorsak başkalarını yarattıklarına sağır olup kendi kendimizi, kendimizde tanımalıyız ve ellerimizle kendi gerçekliğimizi yaratmalıyız. Bunu yaparken de herkes için hiçbir zaman tek bir gerçekliğin olmadığını, her şeyin tıpkı hayat gibi sürekli bir değişim içinde olduğunu unutmamalıyız.”