İlkbahar Yaz Sonbahar Düş

akıştaakıp giden sel misalizamanın bir kesitinden başlayarakbir başkasına tamamlanıyor insanlık sırayladoğum sıraylaölüm sıraylasen bundan ve de ben bundangözünü dikmiş bakan çam yarması da-ki çatacağım az kaldı-bundan beri değilhiç kimseakıyoruz diyordumöyleyse durmak bir hüznün üstündeyahut bir geçimsizliğinbir delirmişliğin üstündebir inatlaşmanınbir haykırışın içten içe ağlayışınve dahi karalar bağlayışın üstünde durmak anlamsızdırbu farkındalık yetmiyor mu gülümseama üstünde durmasan da olursarılabiliriz istersendurmayız üstünde onun dauçaklara bakarız berabergelip geçecek nasılsa