İÇİMDEKİ YOLCULUK| İçimdeki Yolculuk -2-

Kendime olan yolculuğumu yargılayanlar çok oldu. Ne güzel! Haklıydılar, fikirleri onların doğrum ama benim için değil. Herkese beni yargılama izni veriyorum. Çünkü ben sevgiyim. Ben kabul ederim. Ben yargı bilmem. Sadece severim. Bu durum olsa olsa, içimizi, mutlak gerçeği bulmamıza bir iüre daha engel olmaya çabalayan egomuzun oyunudur Çabalıyor ama o da çok iyi biliyor HER ŞEY ve HERKES SEVGİ. Ruh arkadaşlarımın varlığına şükrediyorum. Adlında bana tek bir soru sordular "Emin misin?" Evet, eminim, kararlıyım ve gidiyorum, yolumun, içimin sonuna kadar. Eğer açıkça sorsalardı, şöyle derdim: Bence en zoru, kendini yargılamaktır Ben yaşadığım her an için kendimi kabul etmeyi öğrendim. Her halimin ne kadar güzel olduğunu gördüm. Kendimi yetersiz, başarısız zannettiğim hallerimle de sevdim, beni kabul ettim, o hallerime de izin verdim. Nlhan´a değer verdim. Bedeli ne olursa olsun, ben sevgiyi seçtim. Kararlıyım, yürüyorum. yol beni nereye götürürse, oraya...