İçimdeki Alev

Kafamı kitaptan çıkarıp kulaklarınıza fısıldamanın tam zamanı: Tüm yazanlar gibi, kitapların yazılması için bir ya da birkaç duyguya ihtiyaç vardır. Beni yazmaya iten ise öfke ve utanç duygusu oldu. Genç yaşam yolculuğumun tanığı olan bu kitabı, bir gün yazabilmek ve içimdeki alevi söndürebilmek bir hayli zor olsa da, taşıdığım yara bandını çıkarmak ve kat ettiğim yola bakarak kendimle gurur duymak bir avuntuydu belki.Bir türlü içinden çıkamadığım, affedemediğim gençlik yıllarımın nasıl da kaybolduğunu anlatırken ben yine kayboluyordum... Kaybolmuştu kara bir fırtınayla bütün renkler.Sakinlik esiyordu şimdi bu çirkin enkazdaDüşündü...Cesaret etmeyi ve seçmeyi bilerek!Yeniden doğdu...Gelecek gözüktü rengârenkNeredeyse mükemmel.   (Tanıtım Bülteninden)  )