İçgöç

Göç tarihidir çocukluğumOrda burda ne varsa cebime doldurdumIrmaklardan Arpaçay’aTepelerden Nemrut’aYürek kentim İstanbul’aNe kadar yolcu varsa tanıdımGözlerimiz aynıydı ellerimiz aynıBaktık ve dokunduk Dengbejlerin hayal çıkınında taşıdıkları dağlar gibiDervişlerin hırkasında yangınOzanların telinde acı  Sorsalar unutulmuş insan eskiziyimÖlüm oruçları günlerinden bu yanaİçime konuşmaktan yoruldumDağlarda ışıldayan mavzerliğim gideli çok oldu   (Tanıtım Bülteninden)  )