Hüzün Depremi

…Koyu gölgeli çam ağaçlarının altında dinleniyor uzaklara bakıp düşünüyordu. Arada gözleri nemleniyor arada bir sigarasından ta ciğerine bir nefes gönderiyordu. Gözlerini kapadı. Avuçlarını yağan yağmura tutan, gözlerini kapatıp yağan yağmur altında dönen 10 yaşındaki çocuğu, çocukluğunu gördü. Koşarak eve gitti. Aydın’ın bir köyündeydi evleri ahşaptan yapılmış güzel bir evdi. Gıcırtılı merdiveni hızla çıktı…   (Tanıtım Bülteninden)  )