Hurşit ile Maha Mehri

Guş, çadırıñ üsdüne gondu. Hurşit Bey gıvranmie başladı. Uzaniör, çadırın üsdünden guşu alamiör. İki-üç sefer gıvrandı alamadı. Çadırın siyahanı galdırdı, Maha, bir bakdı ki, bir deliganni gelmiş amma nerdiesegörür-görmez Hurşit Bağ'a sevdalandı. 'Ne olursa olsun!” dedi, ”Zaten bugün evde kimse yok. Şu guşu alır, deligannie verrim, gendine de bir eyi bakarım. Bakalım kimmiş bu?' dedi. Hemen çıkdı, çadırıñ siyaandan başına çıkdı, guşu aldı; 'Buyur Bey!' dedi. Hurşit Bey'iñ eline uzadırken, dikgatla bakiim dience gözü gözüne, yüzü yüzüne temam en denk gelince, Hurşit Bey Maha'nıñ güzelliini gördü ve atdan aşşaa düşdü...   (Tanıtım Bülteninden)  )