Hayatın Şiire Sığmayan Yüzü

Issız asi bir ırmaksın bana koşan ellerinde kırmızı alevler gibi aşkın hüznü rüzgârlara verilmiş bir ömrün peşinde yetim çocuklar gibi eğilmiş yana ahde vefa durmuş delirmiş bir aklın sevdasıdır bu dersin içimde kimselerin duymadığı bir ses çarşılar, mavi düşler ikimiz doğarız alın yazımıza mevsimler sıcak bir yüreğin yangınında o zaman bir şarkım olur benim de sen doğarsın hüznün döşeğine limanlara yanaşır gemiler çaresiz uğrar bütün acılar sensizliğe