Hasan Halvetî'nin Sülûki'l-Âşıkîn'i; Giriş-İnceleme-Metin-Dizin-Tıpkıbasım

Elinizdeki kitap, geçmişin tozlu raflarında yangınlar ve baskınlar atlatıp günümüze ancak tek nüsha olarak gelebilmiş Sülûki'l-Âşıkîn üzerine yapılmış bir çalışmadır. Eser, 15. yüzyılın ilk yarısına ait olması ve Osmanlının ikinci Şeyh Edebali'si Emir Sultan Hazretlerinin halefi ve halifesinin kaleminden çıkması sebepleri ile dikkate değer bir dil ve kültür hazinesidir. Terbiye etrafında dönüp durmasıyla da geçmiş zaman eğitim anlayışını gözler önüne sermektedir. Ayrıca eserde insanı insan yapan nitelikler üzerinde durulup insanı insan olarak görmenin ehemmiyetine vurgu yapılarak geçmişin -elbette geçmişle beraber günümüzün- kişilik bozukluklarına bir reçete sunulmaktadır. Bu çalışmada Amasya Beyazıt İl Halk Kütüphanesinde 05 Ba 509 numarayla kayıtlı Mecmua'nın içinde yer alan Sülûki'l-Âşıkîn'in evvela çeviri yazısı yapılmış, ardından metindeki kelimeler tek tek elden geçirilerek dizin ve bu dizinle birlikte anlam farklılıklarını gözeten bir sözlük hazırlanmıştır. Giriş'te elde edilebildiği kadarı ile müellif ve eseri hakkında bilgiler değerlendirilmiş, bundan sonra yer alan İnceleme kısmında ise eserin imlası, ses bilgisi, kelime yapımı, kelime türleri ve işletimi üzerinde durulmuştur. Eski Türkiye Türkçesi sahasında münferit eserler üzerine yapılan böyle çalışmalar bu alanda yapılacak toplu değerlendirmelere kaynak oluşturacağından çalışanlara ikinci bir külfet getirmemesi için örnekler bağlamlarıyla birlikte verilmiştir. Dikkate şayan söz varlığı, ses değişimleri ve ek varlığı ile umulur ki bu kitap bundan sonra yapılacak çalışmaların yapı taşında yer alır.