Güzel Hata

Suyu emen mazgallarda Bütün kirleri topluyor masumiyetimÇiziktirdiğim kâğıtlar kaderimi sırlıyorBekledikçe gelmeyeceği kesinleşenlerBekledikçe güç toplayan acıBıraktığı anda gidecek korkusuylaBirbirine sıkıca sarılan insanların ağrısıBu kadar nefesi süsleyen Allah’ımHerkesin zamanla birbirine benzediği Silinmiş yüzler mahşerindeyimHuzurunda iki büklüm dönen dünyanın yanlışı ben miyimBeni hatırlat serinliğe Allah’ımBir istasyonun sıkıntısında gördüğüm hataBana mı aitti yoksaAynı hatadan mı erişti bilince Âdem Kendini bulmak için trenBazen raydan çıkmalı...   (Tanıtım Bülteninden)  )