Güneş ile Kovalamaca

Miniminnacıcık bir karınca vardı. Bu karınca küçük bir gölün kıyısında yaşardı. Sabah henüz güneş doğmadan kalkar, yuvasından çıkıp güneşin doğuşuna bakardı. O gün yine erken kalktı. Yuvasından çıkıp kenardaki bir kayanın üzerine oturdu. Ellerini çenesine dayayıp derin düşüncelere daldı. Güneş sen ne güzelsin. Her gün bana gülümsersin. Ama neden böyle uzaktasın? Her sabah baktığımda oradasın.