Gün Sonu Huzursuzlukları

“Ve bir gün gitti. Annemi bir sabah evde bulamadık. Öyle valizler dolusu eşyalarını yanında götürerek falan da değil. Annem, her sabah sırtına geçirdiği yün hırkasını giyinip gitti. Geceden ısladığı nohutların suyunu süzerek, çamaşırları balkona asarak, bulaşık makinesini boşaltıp yerlerine kirlileri koyarak gitti.”