Gülüşlerinin Sonbaharında Ağlardım

Sunu daha mavi rengini çekmeden yüreğinden bir dize daha getirecek avuçlarında ozan kendisiyle yüzleşecek insan ve utanacak zamandan, yaralarına kabuk bağlatandan soyacak gereksiz giyinmişliğini kalbinin sorgusuzluktan, öylesine yaşamaktan karanlıklar tutuşturacak ömrünün alevini yalandan, o çarkın yalanından dolanından...