Gül ve Diken Hüzün ve Hiciv Şiirleri

Seherde uğradım gülşen bağınaDökülmüş yaprağı, dal garip garipAteş-i hicranın basmış bağrınaBülbül figân eder, dil garip garipHükmü maktel oldu devr-i baharınSolmaya yüz tuttu reng-i gülzârınSordum gece gündüz gelir fizarınDedi bülbül: “Gitti gül, garip garip…”Dedim, “Senin gibi ben de yanmışım.”Dedi, “Ben derdimi nihân sanmışım.”Dedim, “Mey-i aşkın içip kanmışım.”Dedi, “Bencileyin bil, garip garip…”Dedim, “Acı çekmek varmış kaderde.”Dedi, “Müptelayım bin türlü derde.”Dedim, “Sevda yeli esince serde…”Dedi, “Al sazını çal, garip garip…”Dedim, “Feryadına can mı dayanır?”Dedi, “Her seherde derdim uyanır.”Dedim, “Gözyaşların kana boyanır.”Dedi, “Akıp gider sel, garip garip…”