Gül Diktim Ateşe

yırttım fermanı, han benim, kervan dabir elimde kundağım, diğerinde biten ömrüm çiçeklenen toprağım cebimde mevsimler avuçlarımda dünyakuşandığım zırh, sığındığım duasavaşım barışım sancağımaşkın, suyun, ötesi, özgürlüğün sesiydilergözlerime yığdım cümlenin acısınımendilim oldukaranlıkta ışığım, lal’ken dilim oldular…