Gönül Demliği

Hiçbir karşılaşma tesadüfi değildirBurası “Gönül Demliği”Yolu aşk olan buyursun gelsinGönül Demliğimiz’de demlensinGÖNÜL DEMLİĞİÖlüm yaprak gibi dökülür önceKıyamet kopar ateşin içimdeÇiğ tanesi gibi yanar yürekteBir ah aldım ki yosun tutmaz bendeTuz ekmek hakkı değil ki sol yanımHiçbir yere ait değil ki ağrımBir bozuk saat gibi sende kaldımİnce uzun bir yolda gide gideYalnızlık usulca kokunla sindiAkışı belli olmayan nehirdiKül renginde bir tıkızlık gibiydiÜç beş nefesli kısacık ömürdeEser eritir hüzün gözyaşınıDalında infaz eder pişmanlığıBirden apansız harlanır yangınıKurur düşlerim bir kuytu köşedeGam vurur dilime sızlar evvelimBir bir tükenir takvimde ahirimEcele yok ki hacet biçareyimKırık dökük son perde indiğindeKor prangalar içinde nefessizimKaç bahar söndü deli divaneyimTa şurama katık bıçaktır derdimTek tek öldü aklım fikrim zerrendeBu kördüğüm sonsuz soluksuz bitmezHiçbir dilek avuç içinde dinmezDokunur kalem kâğıda der demezTen tir tir titrer gönül demliğinde