Gardiyan

Bu dünya bir hapishaneden farksızdır. Ölen biri de aynı şeyleri yapar, önce gökyüzü, sonra etrafa son bir bakış ve içinden gelen tatlı bir tebessüm. Etrafındakiler üzülüp ağlarken yolcuya olup biteni görmeyi hep kaçırırlar. Çünkü ölüm, hapishaneden çıkmak gibidir, gidenin gülümseyişi özgürlüğe kanat çırpmakta oluşundadır. İnanmıyorsanız benim ölüm anımı izleyin, bu sayfalardan birinde rastladığınızda aklınızda olsun. En azından benim giderken güleceğim kesin, ancak arkamdan ağlayacak kimse olur mu orası şüpheli işte!   (Tanıtım Bülteninden)  )