Fatma

Necla, yavaş yavaş gelip, yataktan kalkarak korku içinde karşısında bekleyen Fatmanın çenesini kuvvetli elleri ile tutup, sıkmaya başladı. Fatma, bağırmayı ya da Neclaya karşı hamle yapmayı düşündü ama aynanın sivri ucunu gırtlağına dayayan Neclanın tehdidi onu hareketsiz bıraktı. Necla: Sesini çıkartırsan gırtlağını boydan boya keserim, küçük fahişe. Ses yok. dedi. Daha sonra, sol elindeki aynayı Fatmanın gırtlağında tutarak uzun diliyle kızın yanaklarını, ağzını, kulaklarını, burnunu yalamaya başladı. Sağ eliyle de Fatmanın göğüslerini ve uzvunu okşuyordu. Dudaklarını, Fatmanınkilerle birleştirip uzun uzun öpüp, dilini Fatmanın ağzında dolaştırdıktan sonra: Benim olacaksın küçük fahişe, karşı koyarak beni daha fazla tahrik ettin ama; önce gücümü görmeni istiyorum. O zaman tam itaat edeceksin diyerek, aynayı tüm hızıyla kendi bacağına sapladı. Sonra da Fatmanın eline tutuşturarak bağırmaya başladı: Gardiyan! Gardiyan!