Farsça Halk Hikayesi “Emir Ersalan-I Namdar”da Âşık İle Maşûk

Köken bilimsel çalışmaların temel malzemesini oluşturan söz varlığı bir milletin yarattığı kültürel yapıyı dil aracılığıyla yansıtan en önemli unsurlardan biridir. Söz varlığı, canlı bir varlık olan dillerin yapısal özelliklerini belirleyebilmek açısından da zengin bir malzeme sunar. Türkçede söz varlığını oluşturmanın birden fazla yöntemi bulunmaktadır. Ekleme, bükün, yineleme, birleştirme, ödünçleme bu yöntemlerden birkaçıdır. Yapısal olarak eklemeli bir dil olan Türkçede yeni sözcükler oluşturmak yani söz varlığını zenginleştirmek, yeni kavram ve durumları karşılamak için en çok kullanılan yöntemlerden biri türetmedir. Türk dilinin önemli bir kolunu teşkil eden Özbek Türkçesinde yeni sözcük oluşturmada türetmenin oldukça işlek bir şekilde kulanıldığı görülmektedir. Bu nedenle Özbek Türkçesi söz varlığında yer alan yapım unurlarının incelenmesi açısından araştırmacılara oldukça zengin bir malzeme sunmaktadır. Özbek Türkçesinin yapım unsurlarını çeşitli yönleriyle incelemeyi temel alan bu eserde, yapım unsurlarının tespitinde Gʿulomov, Tixonov ve Qoʿngʿurov tarafından yazılan Oʿzbek Tili morfem lugʿati adlı çalışma temel alınmıştır.