Esmer Nehir

Gördüm, ağzından ellerime akan yeşil gerdanlık buKasıklarımın sesine boyluboyunca tutuşan başaklarBulutlu şehrin gözleriyle sarıldı geyikli aynalaraBen unuttum, dörtnala giden ıslıklı gemide rüzgargülünü Ah sevdim, ağırlığımca şebnem leyl yüzüne mahcupTuz içinde su taşına melankolik ve hayatı biliyor güneş dudaklarıBiliyor daŞah damarıma duran bülbül içiyor esmer kanımı ömrüme meyilliGördüm: Dişi bir parsın elâ gözleri vardı. bulutlu bir şehirdeÖldürdüm aşkı   (Tanıtım Bülteninden)  )