Elif

'yağmur bereketsiz yağar saçlarınaterkedilmiş şehirlerinsonrası ırmakçaresiz yalnızlık nöbetleri ve karanfil(karanfil uslanmaz bir özlemdir çoğu kelebeğin ufkunda)ve Elif kuyularda dillenendirırmakların, karanfilin ve yağmurun türküsünügözlerinde aceleci sevmeler kederiher türküde umudun kızıla teslimiyetiyolların bitmeyen ne zaman gelecek kaygısıtaş kesilen ağrıların zamansızlığıkerpiç evlerin altında kalan çeyiz lekesiyollar sahipsizdir çoğu kına türküsündeve türkülerde savrulur sevda kırmızısı duvakbu yüzden işte kan çanağıdır Elif’in gözleri'   (Tanıtım Bülteninden)  )