Düş Mezarlığı

O gün ikinci hayatım boyunca en mutlu olduğum akşamı geçirdim. Yemek gerçekten de bir harikaydı. Bütün akşam güldüğümü hatırlıyorum. Gelen müşteriler, menüdeki yemekler hepsinden komik bir şeyler çıkarabilmiştik. Ben hastanede geçirdiğim günleri gülerek anlatıyor, o da baktığı en garip hastalardan bahsediyordu bana. Kuş gibi hissediyordum kendimi, hatta bir ara bunun bir rüya olabileceği kanısına bile kapıldım ancak her şey gerçekti ve benim için inanılmazdı. Kafedeki kız dışında ilk defa içimi korkmadan birine döküyordum. Meğer ne kadar da konuşmaya ihtiyacım varmış. Bu kadar dolu bir haldeyken rüyalarımın bile beni bırakmış olmasına şaşırmamam gerekiyordu. Bunun olması lazımdı belki de.   (Tanıtım Bülteninden)  )