Dünyaya Sarkıtılan İpler (şiirler)

Dünyaya Sarkıtılan İpler 1988-1995 yıllarında doğdu. Ağrılarla kendisine doğru büyüdü. Bu, kırmızılığın sabahın hemen ağzındaki zamana gizli bakışıydı. Anızlar yakılıyordu. Ruh, Şavşat´da sarsılırdı. Biliyorum ´Zehir şifanın karanlığıdır´ dedi. Dedi ki "Boynu ve gözleri olmayan bir yüz var." Ağustos günlerinde yere düşmedi. Kayıp Kardeş´ten buraya Fırtına Merdiveni; "Zil Kalesi"nde, Ferman bir Şehzade şehri Manisa´da bana geldi. Susarak güzelleşeceğim dedim ya! Belki herşey orada. Ruhumun ve hafızamın kuyusunda.