Dumanlı Kentin Puslu Çocuğu

Dumanlı Kentin Puslu Çocuklarıyız BizGüzel Ülkemin farklı kentlerinden geldik, bir potada eridikKükürt kokan sabahlarda koştuk okullarımıza Curuf dökülü sokaklarda uçurtmamıza taktığımız umutlarımızı kanatlandırdıkKaradutun altında Celal Abinin damalı siyah Chevrolet’ini bekledik ara verip top oynamayaHacı Alayın evinden gelen telefon sesi, mutlu etti duvar dibinde misket oynarken bizi Bahar ayında çiğdem toplarken Yaylacık ta, çukurlarda birikmiş sularda annelerimizin giydirdiği temiz kıyafetlerin çamur olmasına aldırmadan yüzdük. Aynı sularda küçücük avuçlarımızda İribaşları yüzdürdük. Hüseyin amcanın Bakkalından aldığımız çıtır pıtıları duvarlara sürterek yaktıkİlkokulumuzun asfalt zemininde top oynarken yırttık dizlerimizi Hıdrellezlerde kırlarda  annelerimizin börekleri, kekleri, dolmaları ile koştuk, koştukça coştuk.Gece vardiyasına giden Babalarımızdan sonra Makarnalar pişirdik, demlik demlik çaylarla muhabbeti şişirdikGüzel çocuklardık biz...   (Tanıtım Bülteninden)  )