Dudak Yarası

yağmur kokusundapas tutmuşçoğul yalnızlıklarımdankalmış gebe sözcüklerimuzunca bir yolun teri düştü yorgunluğumaemeksiz sevdaların zenginlikleri içersindeyizyeni bir çağın geçmiş çıraklığında yanıyoruzsoyunmak mı istersin acımasız dünyanın kibrinegeldik ve gidiyoruzüç günlük uykumuzun ölüm sersemliğindeyağmur kokusundaki toprakbinlerce insanın anılarını saklamışçasına geliyor