Doktor Gıt Gıdak

Çocukların her biri tüylerimizi okşamaya, minicik gagalarımızı öpmeye başladılar. Ahmet büyük bir gururla bizi seyrediyordu. Sonra, -Bu kadar yeter, dedi; bırakın karınlarını doyursunlar. Çocuklar söylenmeye başladı: -İyi ki civcivlerin var... -Yemedik ya oğlum... -Yok, bir de yeseydiniz... -Belki ileride yeriz! -Ama abi... -canım biz de tavuk olunca yeriz, Diyen çocuk kahkaha atarak oradan uzaklaştı. Ahmet, ağabeyinin arkasından bağırdı; -Öyle bir şey yap, seni hiç affetmem!