Dizilge

Eskitmek gerekir hayatı dipteki tortuyu duman tadında sindirmek için Sözler sandıktadır, tozunu ipeksi alırsan parıldar Kaşıkçı gibi sonsuzluğa Bundandır işçiliğim, hamallığım parlayan dizelere aydınlığımda fener gerekmez onların ışığında Yaşam öyküm o zaman başlar sırsız, sınırsız ve çelişimsiz dinlenmem gerekmez en ağır yokluğumda Doğayı dinlemek ruhsuz bedenle o kadar soğuk ki... Tartımsız ikiziyim ses baharının varsınlar duymasınlar beni...